Meerkerkse roofblei

Toen ik een jaar of 8 geleden voorzichtig weer met vissen en vooral roofvissen begon had ik nog nooit van roofblei gehoord, laat staan er een gezien. In mijn jeugd had ik ook gevist, zelfs veel gevist. Maar verder dan een baars of snoek op een spinner kwamen we niet en van pluggen, shads e.d. hadden we nog niet gehoord. Tijd dus om kennis op te doen en daarbij kwamen het gemak en de informatie rijkdom van internet goed van pas. Al snel bleek dat je met behulp van sites als Total Fishing, Baarsvissen, Poldersnoeken en dito anderen behoorlijk veel te weten kon komen over de vele soorten kunstaas en vooral hoe ze te gebruiken.

Deze informatie deelde ik met mijn toen 8-jarige zoon Sander, die mij al binnen enkele maanden veraste met behoorlijke vangsten. Zijn eerste vis gevangen aan een werphengel met een plugje was een schitterende 37 cm grote baars en zelfs ik had een dergelijk formaat toen nog niet gezien. We hebben het dan over 2005, een jaar waarin de eerste serieuze vissen werden gevangen en ook de eerste roofblei. Veel hadden we er al over gelezen en daar we ieder jaar een doel stellen, werd het voor dat jaar de eerste roofblei. Plannen werden gesmeed voor bezoeken aan de Lek of de Waal en op het net werd informatie opgedaan. Echter het zou anders lopen.

Via internet werd een keuze gemaakt voor het juiste materiaal!

Tijdens een sessie langs 'ons' kanaal zagen we op een mooie zomeravond vis jagen langs de waterkant, wat gepaard ging met nogal wat gespetter. Ons eerste idee was dat het baars was, want roofblei in een kanaal? Die zaten vooral in stromend water. De volgende dag maar een paar spinnertjes erbij gekocht om deze rakkers te vangen en wie schetst onze verbazing als ik er na een harde tik op een snel geviste spinner een roofblei boven haal van 37 cm. Dus missie geslaagd en dezelfde avond volgen er zelfs nog 2. Gedurende de volgende dagen vangt ook Sander enkele roofbleien. Eind september van dat jaar weet Sander zelfs het familierecord op 40 cm te brengen.

Sander met het familierecord van 40 cm.

Voor 2006 werd het doel uiteraard een grotere roofblei en stiekem werd toch wel in de richting van de 60 cm gedacht. Heel blij waren wij met het opstarten van de site 'Roofbleivissen' en nog vrolijker van de foto's die wij zagen van ene MiWa, die op 'ons'
kanaal grote roofbleien ving. Dat kunnen wij ook dachten we, maar weer kwamen we niet boven de 40-ers uit. Nou was 2006 in het begin helemaal een moeilijke start en ook de hitte daarna was niet echt vangstverhogend, maar we hadden al wel de nodige leuke snoekbaarzen boven water gekregen. Alleen de roofblei was voor ons verdwenen. Dus werd er via de site contact gelegd met MiWa, die vlak bij ons woont. Michiel (Miwa) was bereid om met ons op stap te gaan in de hoop de eerste serieuze vis te vangen. Zo gezegd zo gedaan en gedrieën werd de reis naar de Waal gemaakt waar MiWa die avond niet alleen
een nieuw PR winde ving maar ook een roofblei van 70 cm. Schrale troost voor ons was dat de foto's van beide vissen die op het net verschenen door mij gemaakt waren. Zowel Sander als ik vingen echter geen vis en seizoen 2006 werd afgesloten zonder een nieuw PR roofblei.

Voor 2007 moest het anders en werd er tijdens beurzen en andere gelegenheden een voorraadje ASP spinners en Aruku jr's aangelegd. Begin juni wist ik de eerste bleien in ons kanaal te verleiden met deze aasjes, alleen weer niet groter dan 40 cm. Na de gebruikelijke juni-juli rustpauze, waar blijven ze dan toch vraag je je af, kwam er eind juli weer schot in de zaak en vingen we in de Lek de eerste roofblei. Een paar dagen later, 31 juli, gingen we weer bij een vrij hoge waterstand naar de lek. Zelfs het kribvak waar wij normaal toch echt wel op het zand kunnen lopen, was geheel onder water verdwenen. We stonden van achter
het riet te werpen toen ik ineens op mijn snel en hoog geviste ASP een beuk kreeg die er niet om loog. Na enkele korte stevige runs kwam de dader in beeld en hoewel ik vanwege de kracht dacht een stevige 60-er gehaakt te hebben bleek het na de landing een zeer fraaie 52 cm lange roofblei te zijn. Wel een verbetering van ons record met 12 cm, en dat is niet mis. Een tiental minuten later pakt een andere roofblei, van ongeveer hetzelfde formaat, de ASP net als ik hem voor het riet uit het water wil halen en raakt dan ook al snel los.

52 cm, het begint ergens op te lijken!

De avond erna hadden we niet zoveel tijd, dus werd even buiten het dorp een stek die ons in het verleden leuke baarzen en snoekbaarzen had opgeleverd bezocht, aan 'ons' bekende kanaal. Na slechts enkele worpen haal ik de blauw getinte Aruku jr. met hoge snelheid en vlak onder het oppervlak binnen als ineens het hele spul met een klap stil valt. Gelijk wordt er hard aan de lijn getrokken. In eerste instantie weten we niet wat het is en denken aan een snoek. Dat zou zeker niet de eerste keer zijn want enkele weken eerder had een snoekje, die vanwege de aanwezigheid van roofblei waarschijnlijk aan conditietraining had gedaan, de ASP al eens onderschept. Groot is dan ook mijn verwondering als ik tijdens de dril ineens een flink zilverachtig silhouet in het bruine water zie en een krachtige staart even boven het oppervlak uitkomt. Roofblei dus en een hele beste. Sander staat gelijk klaar met het schepnet waarin na enkele minuten een nieuw record roofblei wordt geschept om gemeten, bewonderd en gefotografeerd te worden. Wat een beest en dat op pakweg 300 meter van huis op stilstaand water. Niemand
van de ons bekende vissers had de laatste weken enige blei van groot of klein formaat gezien of gevangen. Maar ze zitten er dus toch. Het wordt nog leuker als je weet dat we met MiWa afgesproken hadden dat we enkele van zijn stekken sporadisch gingen bezoeken tijdens zijn vakantie om nu eindelijk eens een grotere blei te vangen. Stekken waar hij bijna altijd vis vangt en wij dus 2 keer blanco vandaan kwamen. Kan het nog gekker!!!

Het wordt nu serieuzer, 62 cm zilveren kracht.

Ja dus, exact een week later gaan we weer naar dezelfde plek aan ons kanaal. Deze keer met de intentie om een paar mooie baarzen te vangen en vlot wordt de eerste aan de Aruku jr. boven water gehaald. Nou ja boven water, ik viste de Aruku afwisselend als een shad of met tikken vlak boven de bodem binnen en telkens knalt er vlak voor ik hem eruit haal een
baarsje op. Als ook een 54-er snoekbaar hetzelfde geintje uithaalt, waar ik vlak boven sta, knalt de adrenaline door mijn lijf en zeker als een poosje later een vette 60-er het aan de oppervlakte grijpt, er even aanhangt en daarna lost. Er is dus voldoende activiteit en wie weet misschien ook wel jagende roofblei. Ik gooi daarom ver in, laat de Aruku enkele seconden afzinken en draai met een behoorlijk tempo binnen als ineens een schok als van een stroomstoot door mijn rechterarm jaagt en
er een behoorlijk gewicht aan de lijn hangt. In eerste instantie komt de vis mee als een graskarper om dan enkele meters uit de kant ineens er vandoor te gaan om de kwaliteit van hengel en slip te testen. Deze is sterker dan de vorige en ik herken nu ook al vlot de kracht en techniek van een roofblei, maar dan een van de zwaardere klasse. Minutenlang is het inhalen en weer lijn afgeven, een schitterende dril waarbij de blei enkele malen prachtig met de staart of de rugvin door het oppervlak gaat om gelijk weer krachtig met enkele meters lijn in de diepte te verdwijnen. Dat dit weer een nieuw record is staat nu vast en Sander pakt vast het schepnet en de camera. Enkele passerende sporters blijven gefascineerd door het gevecht staan kijken en vragen wat voor vis het is. Op het antwoord roofblei komt de opmerking; "Nog nooit van gehoord, hoe ziet die eruit?". "Nou, als je even een paar minuten geduld heb, dan kun je het zien", is mijn antwoord en hun verbazing en bewondering is groot als na een minutenlang gevecht er een roofblei het net in rolt van 69 cm.

De beloning, 69 cm. Een prachtig gebouwde en sterke vis.

Binnen een week van 40 naar 69 cm, wie had gedacht dat we dit op stilstaand water en op korte afstand van ons huis zouden behalen. Wij zeker niet, maar we vinden het wel schitterend.

Bovenstaand verhaal dateert al uit 2008 en stond op de website "roofbleivissen.nl:, die helaas is opgeheven. Hierna werd het wat de roofblei en ons betreft stil op het kanaal. Af en toe werd er wel een gevangen, maar het zat niet mee. Tot dit jaar, ineens waren ze weer volop aan het jagen en vingen we diverse vissen. Een verbetering van het record is waarschijnlijk bij het landen verspeeld, maar in juli werd wel een mooie vis van 65 cm gevangen.

Groet,
Ad Slomp